31.07.2021

Happening

Realizacja jest fuzją improwizacji tańca jazzowego i happeningu malarsko-plastycznego. Pomysł realizacyjny został wypracowany przez eksperymenty i doświadczenia twórcze Janusza Gawrysiaka, założyciela Teatru ZNAK, realizowany jest przez rzeźbiarkę i malarkę gdańską, Marzenę Gawrysiak oraz zespół tancerek grup konkursowych Gdańskiej Szkoły Artystycznej. Tancerki grup konkursowych GSA to czołówka europejska prezentująca najwyższy poziom kunsztu i ekspresji choreograficznej. Marzena Gawrysiak, artystka multimedialna szeroko znana trójmiejskiej publiczności, autorka pomnika Andrzeja Zawady w Lądku Zdroju, jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku, pałac Opatów.

Artystka w czasie happeningu tworzyć będzie na żywo szkice, obrazy tańczących postaci na dużych formatach płócien oraz rzeźby z gliny. Będzie to ekspresyjne połączenie żywej sztuki plastycznej i świata tańca improwizowanego, uosabiającego wartości takie jak wolność, nieskrępowanie oraz odwagę.

2021, obiekt in situ

Miejsce ogłoszenia podpisanych przez Lecha Wałęsę Porozumień sierpniowych!

Mamy wreszcie niezależne, samorządne związki zawodowe! – te słowa wypowiedział Lech Wałęsa z bramy nr 2 Stoczni Gdańskiej.

31 sierpnia 1980 roku podpisano Porozumienia Sierpniowe pomiędzy przedstawicielami komunistycznego rządu a demokratyczną opozycją. Porozumienia te były wyłomem w systemie komunistycznym i zapoczątkowały lawinę, która doprowadziła do obalenia komunizmu w Polsce i innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej.

Obiekt 170 cm wzrostu w formie drewnianej trybuny, upamiętnia tamte sierpniowe wydarzenia, moment przemowy Lecha Wałęsy znad ukwieconej bramy. Jest to równocześnie punkt widzenia dla wszystkich, nie tylko tych, którzy, jak Wałęsa mają tytułowe 170 cm wzrostu, również tych, którzy chcą doświadczyć wysokości, miejsca i symbolicznego widoku władzy lidera Solidarności w kontekście przełomowego momentu historycznego.

Prosimy o odpowiedzialne korzystanie z obiektu.

Obiekt Doroty Nieznalskiej 170 cm wzrostu powstał w ramach projektu Drogi do kultury.

Organizator: Fundacja Gdańska

Koordynatorka: Aleksandra Grzonkowska

17.09.2021

performance

Performans podkreśla potrzebę realnych kontaktów międzyludzkich, swobodnego współistnienia z drugim człowiekiem.

Podanie ręki – najprostszy gest przywitania, poznania. Obecnie jeden z najbardziej problematycznych odruchów, które nam pozostały sprzed 2020 roku. Obserwujemy zmianę, która zaszła w kontaktach społecznych, dystans, który należy trzymać, aby znów móc być razem. W marcu 2020 roku mogliśmy zaobserwować masowe zawijanie placów zabaw, siłowni plenerowych, ławek parkowych, etc. czarnym stretchem. Powstały w ten sposób krajobraz, nie tylko kategorycznie zabraniał aktywności poza domem, lecz również stał się symbolem pandemii. Lock down stał się aresztem domowym, zmniejszając nasz codzienny mikrokosmos do czterech ścian i współlokatorów. Zostaliśmy zmuszeni do radykalnej zmiany naszych zachowań, ograniczeni w swojej wolności. Zamaskowani, przemykamy ulice. Skończył się czas small talów, spontanicznego napotykania znajomych poza domem.

24.10.2021

Live act

„Na granicy” Piotra Pawlaka to rodzaj słuchowiska generowanego na żywo. Dźwięki zostały nagrane w miejscach ogarniętych konfliktami, towarzyszą im brzmienia preparowanej gitary. Ta elektronicznie przetworzona kompozycja kreuje osobliwą aurę dźwiękową, która nakłania do refleksji czy uwolnienia emocji.

Granica, rozumiana dosłownie jako linia oddzielająca terytorium jednego państwa od drugiego, od zawsze jest elementem dzielącym ludzi na narody, grupy etniczne, grupy społeczne. Dzisiaj ponownie staje się elementem dzielącym nasze człowieczeństwo, gdy obok podziałów fizycznych, pojawia się również ten mentalny. Zanika empatia kulturowa, tworzą się nieprzekraczalne mury, podział staje się elementem gry politycznej.

Pawlak na bazie archiwalnych dźwięków z różnych demonstracji z całego świata, zmontowanych i na żywo przetwarzanych w połączeniu z gitarą i elektroniką pokazuje brzmienie, język protestów nie ferując ocen. Warto zobaczyć ile tu wspólnot i różnic.

25.11.2021

kampowo-futurystyczny performance spirytystyczny

Projekt opiera się na hybrydowej formie. Łączy w sobie konwencję spaceru z przewodniczką, seansu spirytystycznego oraz wspólnego działania. Dwie performerki wcielą się w role ekscentrycznych mediów/przewodniczek i pomocnic, przeprowadzając uczestniczących przez doświadczenie obcowania z bytami z zaświatów.

Zazwyczaj, nasz ludzki stosunek do przestrzeni – szczególnie przestrzeni miejskiej – jest użytkowy. Służy nam ona do przemieszczania się, wypoczynku, mieszkania, okazywania przynależności lub odmienności. Miejsca historyczne naznaczone są jeszcze innym ciężarem – przyjęły i zmieściły w sobie bardzo duży ładunek emocjonalny, zaś gdy zyskują status „ważnego miejsca”, niosą na sobie ciężar symboliczny.

Jakie historie kryje teren przy Bramie nr 2? Jakie duchy go zamieszkują i w jaki sposób możemy pozwolić im przemówić? Czy rzeczywiście to wszystko było dla nich tak ważne? Czy ktoś wie, o czym szepcze brama? Co widziały kostki brukowe? Jaka jest perspektywa starego drzewa, które rosło tam już o wiele wcześniej? Poprzez słuchanie, nazywanie i wyobrażanie sobie tych głosów mamy możliwość wspólnie spleść nowe legendy.  Bawimy się z założeniem, że podobnie jak podczas seansów, to właśnie wspólne „uwierzenie w ducha” może sprawić, że mury przemówią. Działanie zakończy się wspólną subtelną quasi-rytualną interwencją w przestrzeni (z zachowaniem rygoru sanitarnego).